Opis problemu:

Załóżmy, że specyfikacja nie wspomina o sitodruku, ale zawiera gerbery sitodruku w pakiecie plików.

Innym alternatywnym problemem jest to, że czasami określona strona sitodruku nie pasuje do istniejącej strony sitodruku Gerber.

W większości przypadków specyfikacje od klientów są poprzedzone przez CAM. Doświadczyliśmy jednak kilku klientów, którzy potrzebowali sitodruku Gerber, ale zapomnieli poprawnie zaktualizować specyfikację.

Rozwiązanie:

Pliki sitodruku w Gerberze można mieć tylko wtedy, gdy te same strony sitodruku są wymienione w specyfikacji klienta. Upewnij się więc, że specyfikacje i pliki Gerber są takie same w odniesieniu do sitodruku.

Opis problemu:

określono niemożliwe tolerancje rozmiaru otworu +/-0,0 mm lub określono zbyt wąskie tolerancje rozmiaru otworu.

Rozwiązanie:

Tolerancje otworów należy określać tylko wtedy, gdy są one krytyczne i różnią się od standardowych tolerancji jakości.

 Jeśli nie określono tolerancji otworów, automatycznie stosowane są standardowe tolerancje otworów o najniższej jakości.

Zawsze należy unikać podawania tolerancji otworu +/-0,0 mm. Zwykle można określić otwory platerowane i wymagają one minimalnego całkowitego okna tolerancji 0,15 mm. Tolerancja ta jest nieco lepsza niż standard jakości. (np. możliwe tolerancje +0,075/-0,075mm lub +0,15/-0mm lub +0,10/-0,05mm lub +0,05/-0,10mm lub +0/-0,15mm).

W przypadku węższych platerowanych otworów wciskanych możliwe jest całkowite okno tolerancji 0,1 mm. Tolerancje otworów wciskanych są łączone z wykończeniem chemicznym, np. ENIG (możliwe tolerancje +0,05/-0,05 mm lub +0,10/-0 mm lub +0/-0,10 mm).

W przypadku otworów nieplaterowanych minimalny wymagany zakres tolerancji wynosi 0,1 mm. (możliwe tolerancje +0,05/-0,05mm lub +0,1/-0mm lub +0/-0,1mm).

W przypadku gniazd platerowanych zalecamy tolerancję co najmniej +0,13/-0,13 mm.

W przypadku nieplaterowanych gniazd zalecamy tolerancję co najmniej +0,10/-0,10 mm.

Opis problemu:

W przypadku warstw wielowarstwowych brakuje kolejności warstw, która może być niezbędna do prawidłowego działania płytki.

Takie brakujące informacje opóźnią produkcję płyt, ponieważ najpierw musimy zapytać klienta o kolejność warstw.

Rozwiązanie:

Załóżmy, że w plikach Gerber copper brakuje numerów warstw. W takim przypadku projektant musi określić numery kolejności warstw dla warstw miedzi Gerber (dla nazw warstw) - ustawiając je w specyfikacji lub pliku tekstowym readme.

Na przykład sześciowarstwowa płytka zawierająca miedziane pliki Gerber top, bottom gnd, power, signal i signal. W tym przypadku nie znamy kolejności warstw.

Jeśli jednak, jako przykład, klient określi górę jako (warstwa 1), masę (warstwa 2), sygnał (warstwa 3), sygnał (warstwa 4), zasilanie (warstwa 5) i dół (warstwa 6), wówczas kolejność warstw zostanie określona.